Zandpoort 

Voorbij de Posteernepoort lag de "Zandpoort", reeds in het begin van de 13de eeuw vermeld als "Santporte". Ze ontleende haar naam aan de zandachtige grond waarop ze zich bevond. De Zandpoort was in vergelijking met andere poorten vrij hoog. Ze bezat ook twee ronde Torens met een overwelfde doorgang en vormde een indrukwekkend geheel. De Poort werd in de 17de eeuw ook "Zottepoort" geheten omwille van de nabijheid van het gesticht voor geesteszieke vrouwen dat de Schepenen er hadden opgericht in 1605. De ongelukkige vrouwen waren er in erbarmelijke omstandigheden ondergebracht en werden er op mensonwaardige wijze behandeld. Het oord werd ook "Simpelhuis" geheten. Niet alleen geesteszieken, ook wezen en bejaarde vrouwen werden er opgenomen. 

Na 1584 had het huis eerst gediend als onderkomen voor de Grauwe Zusters of Penitenten, die na het Calvinistisch Bewind, de beschikking hadden gekregen over het gebouw. In 1578 was hun klooster in Nevele onbewoonbaar. Zij trokken toen naar Gent. Daar bezaten ze een huis dat ze verpachtten, maar waar ze een gereserveerde kamer hadden. De Gentse magistraat bezorgde de kloostergemeenschap een onderkomen op de Zandpoort. Maar tientallen jaren later verplichtte de stadsmagistraat de zusters het torengebouw in de Zandpoort te verlaten. Waren ze onwillig en voelden ze weinig om naar het geteisterde Nevele terug te keren? De zaak werd voor de Raad van Vlaanderen aanhangig gemaakt en het vonnis van 1 april 1598 luidt: "thof, alghesien, ordonneert de ver(weerderi)ghe te scheedden van (den) ghebruycke van(den) torre".[xxx] 

Het is vrijwel zeker dat de Poort of wat er toen nog van overbleef in 1862 werd afgebroken.

De Zandpoortstraat verwijst naar het bestaan van deze stadspoort en de ligging ervan aan de Oude Houtlei.