Krommewal

Korte, brede straat in het verlengde van de Ottogracht en leidende tot de Kromme Walbrug over de Leie. Tot 1872-1873 (demping van de Ottogracht) kaai gelegen aan de stadswal die uitmondde in de Leie. Van de oorspronkelijke bebouwing rest slechts een gewijzigde oude kern. Voorts baksteenbouw uit de 20ste eeuw en, palend aan de Kromme Walbrug, een hoog flatgebouw dat fel contrasteert met de overige bebouwing van de omgeving.

De Kromme Waal was een plek in de Leie waar het water nogal eens durfde kolken (wielen). Hier mondden immers de Schipgracht en de Ottogracht in de Leie uit. Tot aan de verdwijning van de (Otto)gracht was er bebouwing aan beide zijden van de straat. Het bouwblokje tussen de straat en de gracht verdween volledig bij de aanleg van de Krommewalbrug in 1876. De huizen aan de andere zijde waren meestal voorzien van diepe achtererven die, zoals heden nog gedeeltelijk het geval is, uitgaven in de Willem de Beersteeg.

De Krommewalbrug is een metalen basculebrug over de Leie in de stad Gent. De basculebrug werd geopend in 1993 en bestaat uit twee overspanningen van 6,8 m en 11,95 m. De brug is 18,75 m lang en 14,14 m breed. De brug wordt beheerd door De Vlaamse Waterweg. De brug kantelt met behulp van de zwaartekracht. Op ongeveer 2/3 zit onderaan de brug een scharnierpunt, en aan de korte kant hangt een waterbak. Om de brug open te kantelen, wordt de waterbak gevuld met Leie-water. Om de brug terug dicht te kantelen, laat men de waterbak opnieuw leeglopen.

Tussen de Krommewalbrug en de Zuivelbrug hangt aan de noordzijde van de Leie een jaagpad aan de huizen.

Reeds in 1837 besliste de Gentse gemeenteraad om op deze plek een brug te bouwen. Door gebrek aan financiële middelen werd het project steeds uitgesteld. Op 17 juli 1861 werd bij Koninklijk Besluit de locatie van de brug vastgelegd. Uiteindelijk werd in 1872 een metalen draaibrug uit gewalst en geklonken staal gebouwd. De metalen brug was onderhevig aan "de elementen" en moest regelmatig hersteld worden. Dit gebeurde in 1896/98, 1906, 1932, 1953 en 1964. Bij de herstelling in 1971-1972 werd enorme schade vastgesteld aan de dragende elementen van de brug. Metalen liggers werden vervangen door gewapend beton. Beide uiteinden van de brug werden ingebetonneerd en verankerd aan de bruggenhoofden. Vanaf dan was de brug geen draaibrug meer. In 1991-1992 werd de brug vervangen door de huidige basculebrug. Het middeneiland van de draaibrug bleef bestaan en dient nu als fundering voor de pijler van de huidige brug.

Bij het verzamelen van foto’s en documentatiemateriaal heb ik onder andere gebruik gemaakt van beeldmateriaal uit de collectie van archief Gent. Via onderstaande link kom je op hun uitgebreide site:

https://beeldbank.stad.gent/

Voor de beschrijving van huizen en straten verwijs ik naar
https://beeldbank.onroerenderfgoed.be/images?text=gent