Onze-Lieve-Vrouw Sint-Pieterskerk

De oorspronkelijke Sint-Pietersabdijkerk in romaanse stijl werd in de 12e-13e eeuw gebouwd. Tussen 1629 en 1651 ontstond een barokke kerk naar ontwerp van de jezuïet Pieter Huyssens, met de steun van de aartshertogen Albrecht en Isabella. Het gebouw werd opgetrokken in zandsteen uit Balegem en Frankrijk.

In de onmiddellijke buurt van de abdij bestond reeds een Onze-Lieve-Vrouwekerk die de parochie bediende. Toen Gent te maken kreeg met de Franse Revolutie en confiscatie werd de parochiekerk toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw in 1799 afgebroken. De Sint-Pietersabdijkerk ontsnapte aan verwoesting door de interventie van de Gentenaar Karel van Hulthem. Het Concordaat van 15 juli 1801 gaf een deel van de abdijkerk terug aan de katholieke eredienst en daarna kon de abdijkerk ook als parochiekerk functioneren onder de dubbele naam Onze-Lieve-Vrouw Sint-Pieters.

De huidige kerk werd gebouwd op de fundamenten van een vroegere romaanse abdijkerk die op het einde van de 16de eeuw tijdens de godsdienstonrusten werd verwoest.De eerste steen van de huidige kerk werd gelegd door bisschop Antonius Triest in 1629. De kerk werd vervolgens van 1629 tot 1649 gebouwd. Een uitbreiding volgde in de vroege 18de eeuw.Tijdens de Franse bezetting werd ze als opslagplaats gebruikt om vanaf 1810 terug dienst te doen als kerk.